Colorado, Utah, Arizona en Nevada
Door: Sam
Blijf op de hoogte en volg Sam
14 December 2014 | Verenigde Staten, San Diego
Colorado, Utah, Arizona, Nevada en Zuid-Californië
Hallo lezers :p. Ik schrijf het begin van dit bericht vanuit de food court van het excalibur hotel/casino. Rechts van me de wedding chappel waar je kunt trouwen onder begeleiding van de enige echte Elvis en links in de achtergrond het geratel van de gokkasten.
Toen ik mijn laatste bericht schreef was ik in het liefelijke Taos, new mexico en waren er plannen om Colorado in te gaan. Voor dat ik naar Amerika vertrok dacht ik dat ik ver zuidelijk van Colorado zou blijven maar iedereen klonk zo lovend over deze staat vol bergen dat ik het wel moest gaan bekijken. En het is prachtig. Mijn Colorado avontuur begon in South Fork een klein plaatsje aan het begin van een hele mooie bergpas tussen twee grote bergen. Een beetje deze pas in lag het wolf creek ski resort waar we een dag hebben gesleed.
Vanuit daar gingen we door naar Durango en Silverton, Durango was een gezellige stad waar we hebben genoten van een authentiek thanksgiving maal gemaakt door vrijwilligers voor iedereen in de stad. Het was echt een bijzondere ervaring een gymzaal vol met zo veel verschillende mensen. Ook het idee van deze feestdag vond ik heel erg mooi, even stilstaan bij wat je hebt en nadenken waar je dankbaar voor bent. Ik ben zo blij dat ik de mogelijkheid heb om hier rond te reizen, dankbaar voor de dingen die ik hier zie, de ervaringen die ik meemaak en de mensen die ik hier ontmoet. Maar ook realiseerde ik me hoe fijn ik het heb in Nederland.
Silverton was een kleiner dorp in de bergen ten noorden van Durango. Ooit een mijnwerkersdorp tijdens de goudkoorts. De trein tussen Durango en Silverton was bedoeld om al het goud uit de mijnen naar het dal te vervoeren. Silverton zelf ligt op 2,8 km boven zeeniveau, ontzettend hoog wat een dik pak sneeuw met zich mee bracht. Dit maakte silverton echt een soort sprookjesstad. Ik ben met sneeuwschoenen naar een van de verlaten mijnen geklommen vreemd hoe druk het daar ooit was.
Taos was de eerste plaats waar je echt de indianen cultuur kon zien en voelen. Maar na Silverton kwam er een week met hoofdzakelijk indianen. (Indianen mag je blijkbaar trouwens weer politiek correct zeggen, native Americans is weer verouderd ofzo). Week indianen begon in Mesa Verde, een prachtige klif met een grote biodiversiteit, die zorgde er ook voor dat de oorspronkelijke bewoners van dit land dit een goede plek vonden om te gaan leven. Ze maakte woningen in het zachte gesteente van de klifwand, jaagden op herten en verbouwde mais op rand van de klif. Heel bijzonder om te zien.
Van de Pueblo indianen van Mesa Verde gingen we naar de Navajo's in monument valley. Monument valley is zoals je het wilde westen ziet in oude western films met John Wayne. Leuk om te zien en om meer te leren over de indianen cultuur die in deze omgeving zo goed bewaard is gebleven simpelweg omdat de indianen hier lange tijd de baas waren over de spanjaarden. Uiteindelijk zijn ze alsnog voor een groot deel uitgeroeid maar er is meer bewaard gebleven dan in andere delen van het land.
Maar ook zie je hier de problemen onder de indianen bevolking die nog steeds hier leeft. En die problemen zijn groot. De indianen ontwikkelden zich veel later dan de westerse culturen, rond onze middeleeuwen gingen ze hier voor het eerst bij elkaar in de grotwoningen wonen. De snelle ontwikkelingen die door de Europeanen werd opgelegd heeft de indianen cultuur echt verminkt, ze hebben niet de tijd gehad om zichzelf te ontwikkelen. Ze houden zich nu vast aan een primitieve cultuur terwijl ze geforceerd mee doen in de moderne wereld. Dit maakt van de oude cultuur een soort van verkoopproduct voor toeristen. Ook zijn er veel mensen die duidelijk buiten de boot zijn gevallen, veel dakloze indianen en veel verslaafden. Een prachtige cultuur maar waar in de lidtekens nog zo vers en duidelijk zijn.
Dit zorgde er voor dat ik na een tijdje in dit gebied te zijn geweest blij was om weer verder te gaan, er hing gewoon ook een negatief gevoel. Na monument valley ging ik verder naar Flagstaff in Arizona (the grand canyon state). Flagstaff was precies wat ik nodig had. Een gezellige studentenstad en een super hostel. Leuke restaurants, cafés en zelfs een concert van "the original wailers" bezocht (de band van Bob marley). Natuurlijk zijn we ook naar de grand canyon geweest, erg indrukwekkend.
De canyon staken we over bij de Hoover dam, onderweg naar Las Vegas! Wat een schok was dat om Las Vegas in te rijden, zo veel neon, zo veel verkeer, en zo veel lawaai. Een overvloed aan kapitalisme. Fantastisch om mee te maken maar verschrikkelijk als je er rationeel naar kijkt. Na de eerste nacht Vegas was het tijd om afscheid te nemen van Daniel, die ging direct door naar San Fransisco, maar ik wou nog wel wat meer zien van Sin City. Ik verhuisde van het hostel naar Excalibur Hotel/Casino, op de strip. Dit mega resort met middeleeuws thema was voor mij ook een goede plek om even uit te rusten want reizen word na een tijdje wel slopend.
Bij Vegas stelde ik me een grote stad voor in het midden van de woestijn, maar als je de stad in rijd vanuit het oosten kom je uit de bergen. Toen ik de stad dus verliet richting het westen wou ik de woestijn wel echt even zien. Ik besloot dus om dwars door de Mojave dessert te rijden. Echt wild landschap, slechte wegen, geen verkeer en uren rijden zonder benzinestations of wat voor soort teken van leven. Ik beklom en van de zand duinen (die werken echt niet mee) om vanuit de top de zonsondergang te bekijken. En zodra de zon onder is is het ook echt totaal donker! Geen lichtvervuiling, dat zorgde voor een hele mooie sterrenhemel. Maar maakte het rijden wel een uitdaging. Ik was blij om aan te komen in Twentynine Palms (california).
Nu ik het einde van dit bericht schrijf ben ik in San Diego, maar ik wil graag naar buiten naar het strand want de zon schijnt, dus de rest van het bericht komt later.
Maar ik heb in ieder geval de west kust bereikt! Dat voelt wel goed!
Hallo lezers :p. Ik schrijf het begin van dit bericht vanuit de food court van het excalibur hotel/casino. Rechts van me de wedding chappel waar je kunt trouwen onder begeleiding van de enige echte Elvis en links in de achtergrond het geratel van de gokkasten.
Toen ik mijn laatste bericht schreef was ik in het liefelijke Taos, new mexico en waren er plannen om Colorado in te gaan. Voor dat ik naar Amerika vertrok dacht ik dat ik ver zuidelijk van Colorado zou blijven maar iedereen klonk zo lovend over deze staat vol bergen dat ik het wel moest gaan bekijken. En het is prachtig. Mijn Colorado avontuur begon in South Fork een klein plaatsje aan het begin van een hele mooie bergpas tussen twee grote bergen. Een beetje deze pas in lag het wolf creek ski resort waar we een dag hebben gesleed.
Vanuit daar gingen we door naar Durango en Silverton, Durango was een gezellige stad waar we hebben genoten van een authentiek thanksgiving maal gemaakt door vrijwilligers voor iedereen in de stad. Het was echt een bijzondere ervaring een gymzaal vol met zo veel verschillende mensen. Ook het idee van deze feestdag vond ik heel erg mooi, even stilstaan bij wat je hebt en nadenken waar je dankbaar voor bent. Ik ben zo blij dat ik de mogelijkheid heb om hier rond te reizen, dankbaar voor de dingen die ik hier zie, de ervaringen die ik meemaak en de mensen die ik hier ontmoet. Maar ook realiseerde ik me hoe fijn ik het heb in Nederland.
Silverton was een kleiner dorp in de bergen ten noorden van Durango. Ooit een mijnwerkersdorp tijdens de goudkoorts. De trein tussen Durango en Silverton was bedoeld om al het goud uit de mijnen naar het dal te vervoeren. Silverton zelf ligt op 2,8 km boven zeeniveau, ontzettend hoog wat een dik pak sneeuw met zich mee bracht. Dit maakte silverton echt een soort sprookjesstad. Ik ben met sneeuwschoenen naar een van de verlaten mijnen geklommen vreemd hoe druk het daar ooit was.
Taos was de eerste plaats waar je echt de indianen cultuur kon zien en voelen. Maar na Silverton kwam er een week met hoofdzakelijk indianen. (Indianen mag je blijkbaar trouwens weer politiek correct zeggen, native Americans is weer verouderd ofzo). Week indianen begon in Mesa Verde, een prachtige klif met een grote biodiversiteit, die zorgde er ook voor dat de oorspronkelijke bewoners van dit land dit een goede plek vonden om te gaan leven. Ze maakte woningen in het zachte gesteente van de klifwand, jaagden op herten en verbouwde mais op rand van de klif. Heel bijzonder om te zien.
Van de Pueblo indianen van Mesa Verde gingen we naar de Navajo's in monument valley. Monument valley is zoals je het wilde westen ziet in oude western films met John Wayne. Leuk om te zien en om meer te leren over de indianen cultuur die in deze omgeving zo goed bewaard is gebleven simpelweg omdat de indianen hier lange tijd de baas waren over de spanjaarden. Uiteindelijk zijn ze alsnog voor een groot deel uitgeroeid maar er is meer bewaard gebleven dan in andere delen van het land.
Maar ook zie je hier de problemen onder de indianen bevolking die nog steeds hier leeft. En die problemen zijn groot. De indianen ontwikkelden zich veel later dan de westerse culturen, rond onze middeleeuwen gingen ze hier voor het eerst bij elkaar in de grotwoningen wonen. De snelle ontwikkelingen die door de Europeanen werd opgelegd heeft de indianen cultuur echt verminkt, ze hebben niet de tijd gehad om zichzelf te ontwikkelen. Ze houden zich nu vast aan een primitieve cultuur terwijl ze geforceerd mee doen in de moderne wereld. Dit maakt van de oude cultuur een soort van verkoopproduct voor toeristen. Ook zijn er veel mensen die duidelijk buiten de boot zijn gevallen, veel dakloze indianen en veel verslaafden. Een prachtige cultuur maar waar in de lidtekens nog zo vers en duidelijk zijn.
Dit zorgde er voor dat ik na een tijdje in dit gebied te zijn geweest blij was om weer verder te gaan, er hing gewoon ook een negatief gevoel. Na monument valley ging ik verder naar Flagstaff in Arizona (the grand canyon state). Flagstaff was precies wat ik nodig had. Een gezellige studentenstad en een super hostel. Leuke restaurants, cafés en zelfs een concert van "the original wailers" bezocht (de band van Bob marley). Natuurlijk zijn we ook naar de grand canyon geweest, erg indrukwekkend.
De canyon staken we over bij de Hoover dam, onderweg naar Las Vegas! Wat een schok was dat om Las Vegas in te rijden, zo veel neon, zo veel verkeer, en zo veel lawaai. Een overvloed aan kapitalisme. Fantastisch om mee te maken maar verschrikkelijk als je er rationeel naar kijkt. Na de eerste nacht Vegas was het tijd om afscheid te nemen van Daniel, die ging direct door naar San Fransisco, maar ik wou nog wel wat meer zien van Sin City. Ik verhuisde van het hostel naar Excalibur Hotel/Casino, op de strip. Dit mega resort met middeleeuws thema was voor mij ook een goede plek om even uit te rusten want reizen word na een tijdje wel slopend.
Bij Vegas stelde ik me een grote stad voor in het midden van de woestijn, maar als je de stad in rijd vanuit het oosten kom je uit de bergen. Toen ik de stad dus verliet richting het westen wou ik de woestijn wel echt even zien. Ik besloot dus om dwars door de Mojave dessert te rijden. Echt wild landschap, slechte wegen, geen verkeer en uren rijden zonder benzinestations of wat voor soort teken van leven. Ik beklom en van de zand duinen (die werken echt niet mee) om vanuit de top de zonsondergang te bekijken. En zodra de zon onder is is het ook echt totaal donker! Geen lichtvervuiling, dat zorgde voor een hele mooie sterrenhemel. Maar maakte het rijden wel een uitdaging. Ik was blij om aan te komen in Twentynine Palms (california).
Nu ik het einde van dit bericht schrijf ben ik in San Diego, maar ik wil graag naar buiten naar het strand want de zon schijnt, dus de rest van het bericht komt later.
Maar ik heb in ieder geval de west kust bereikt! Dat voelt wel goed!
-
14 December 2014 - 22:28
Carla:
mooi verslag Sam, goed geschreven!
Ik vind t gewoon jammer als ik klaar ben met lezen.
LiefsX -
14 December 2014 - 23:38
Nel :
Geweldig om te lezen. Het lijkt me lastig im hierna je studie weer op te pakken. De foto's en een reisverslag helpen je zeker om alles weer precies te weten. Heel veel groeten en nog en bijzondere reis . -
15 December 2014 - 00:00
Olga:
Leuk en interessant te lezen wat en wie je allemaal tegenkomt op jouw reis.
Ik blijf het verbijsterend vinden dat de ene bevolkingsroep een andere (in dit geval de Indianen) uitroeit en/of kapotmaakt.
Gelukkig ben je de Mojave Desert weer goed uitgekomen :-).
-
15 December 2014 - 06:48
Lian Smits:
gaaf Sam! Dank je wel! ❤️ -
15 December 2014 - 06:52
Mieke Huisman:
Je hebt t gedaan Sam: van East naar West! Gefeliciteerd, ik vind het een geweldige prestatie. Veel plezier in Californië! -
28 December 2014 - 20:11
Margriet:
Dag Sam .wat een mooi verhaal heb je weer op geschreven. wij wensen jou waar je ook bent een fijne jaar wisseling.en nog een mooie reis. Groet Kees en Margriet. -
06 Januari 2015 - 08:14
Lenie Van Moorsel:
Hallo Sam,
Ik heb vele verhalen gehoord over je reis maar nu ik jouw reisverslag heb gelezen is het nog mooier dan ik dacht. Ik wens je bij deze nog heel goed nieuwjaar en veel succes met het volgende deel van je reis en avontuur. Groeten van Hein en Lenie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
